Rammenkeuze

Binnen de Wiltshire Horn populatie op het vasteland is verwantschap moeilijk uit te sluiten.  Wanneer we ons om praktische redenen dan nog beperken tot het in ons land aanwezige bestand is de keuze erg beperkt.  Er zijn vrijwel geen onverwante bloedlijnen in het stamboek aanwezig.  Maar om het ras en de foklijn gezond te houden is het onontbeerlijk regelmatig vers bloed in te brengen.  Fokkers die kosten noch moeite bespaard hebben om uit Nederland of Groot Brittanië dieren te importeren verdienen dan ook alle lof.  De nakomelingen van deze schapen zijn natuurlijk zeer gegeerd, vooral wanneer de beide ouders van buitenlandse origine zijn of zij er in rechtstreekse lijn op terugvoeren.  Het gebruik ervan voegt de noodzakelijke outcross bloedvoering aan het koppel toe.  Maar het aanbod van dergelijke rammen die fok- en stamboekwaardig zijn is echter klein.  Toch zijn we er in geslaagd twee kwalitatief goede rammen aan te kopen waarvan er één voor onze eigen fokkerij is bestemd.  Beide zijn een kleinzoon en zoon van Hoenderhave Cees.  De eerste komt uit een "Abé" ooi en heeft langs die zijde Engelse roots.  De tweede is een rechtstreekse afstammeling van de Hoenderhave fokkerij van A. Hoenderdos in Noord Holland en voert langs moederszijde het bloed van de befaamde Groote Haar Wiltshire Horn fokkerij.  Beide rammen zijn dan ook breed inzetbaar.

Ondertussen hebben de laatste lammeren welke dit jaar geboren zijn, het erf verlaten.  Naast enkele ter vervanging aangehouden jonge ooien zijn, op twee voor de slacht bestemde rammetjes na, opnieuw alle dieren voor de kweek verkocht.